Pitcairn

Pitcairn – grupa 4 wysp leżących na Oceanie Spokojnym w Polinezji między Australią a Ameryką Południową (położenie geograficzne: 25°04′S, 130°05′W). Do Pitcairn Islands Group należą wyspy Pitcairn (4,53 km²),  Henderson,  Ducie, Oeno (te trzy ostatnie są niezamieszkane) o łącznej powierzchni 47 km². Jedyna miejscowość na wyspie to Adamstown. Kościół w Adamstown  Wyspy Pitcairn składają się z czterech wysp: Pitcairn (główna wyspa),      Henderson,       Ducie    i Oeno.    Wyspa Pitcairn jest pochodzenia wulkanicznego, Henderson jest wyspą koralową, a Ducie i Oeno są atolami. Wyspa Pitcairn otoczona jest rafą koralową, zbudowana jest głównie z bazaltów. Przeważająca cześć jej powierzchni pokryta jest niewysokimi wzniesieniami o stromych zboczach z najwyższym wzniesieniem Pawala Valley Ridge – 347 m n.p.m. Pozostałe wyspy są na ogół płaskie. Dominują strome i skaliste wybrzeża typu klifowego. Klimat podzwrotnikowy, wilgotny, zmodyfikowany przez wiatry południowo-wschodnie (pasaty), średnia temperatura od 18 °C w sierpniu do 24 °C w lutym, roczna suma opadów wynosi do 2000 mm, z większym nasileniem w okresie od listopada do marca. Naturalną roślinność stanowi las tropikalny, a na wybrzeżach namorzyny, obecnie jednak są one znacznie wytrzebione i zachowały się w niewielu miejscach. Jedyną zamieszkaną wyspą jest wyspa Pitcairn o powierzchni 4,6 km² i gęstości zaludnienia 10 osób na km². Można się na nią dostać łodzią przez Bounty Bay.  Bounty Bay Pozostałe wyspy znajdują się w odległości ponad 100 km. St. Pauls Point, Pitcairn Island Bounty Bay, Adamstown Adamstown on Pitcairn Island Bogactwa naturalne Na Pitcairn rosną drzewa miro (z rodziny malwowatych), wykorzystywane w rękodzielnictwie. W strefie przybrzeżnej występują mangan, żelazo, miedź, złoto, srebro i cynk. Historia   Główna wyspa została nazwana na cześć angielskiego żeglarza Roberta Pitcairna, który 3 lipca 1767 spostrzegł po raz pierwszy nieznaną wówczas wyspę. W roku 1790 do niezamieszkanej jeszcze wyspy dotarła część zbuntowanej załogi angielskiego okrętu Bounty wraz z przywiezionymi z Tahiti kobietami i mężczyznami. Wkrótce po wylądowaniu marynarze spalili swój statek. Jego wrak został odkryty w 1957 w zatoce Bounty Bay. W 1793 doszło do wojny między Tahitańczykami a członkami załogi „Bounty”, w wyniku której zginęła większość mężczyzn na wyspie. W 1808, gdy przy życiu pozostał tylko jeden buntownik i 9 kobiet (oraz dzieci), na wyspę przybył amerykański statek wielorybniczy Topaz.  Od 1838 roku Pitcairn jest pod jurysdykcją brytyjską. W 1856 mieszkańców przesiedlono na wyspę Norfolk. Wkrótce jednak wielu z nich, rozczarowanych panującymi na świecie warunkami życia, powróciło do Pitcairn.