Aiguille du Midi

Aiguille du Midi (3842 m n.p.m.) – szczyt w Alpach w masywie Mont Blanc, 8 km od szczytu Mont Blanc. Po raz pierwszy zdobyty przez polskiego alpinistę i poetę Antoniego Malczewskiego wraz z Jean-Michelem Balmatem i pięcioma innymi przewodnikami 4 sierpnia 1818 roku. Szczyt jest zbudowany z granitów. Nazwa szczytu (Południowa Iglica) wiąże się z faktem, że słońce w południe góruje nad szczytem, kiedy obserwuje się go z Chamonix. Na szczyt wjeżdża uruchomiona w 1955 roku kolej linowa (fr. Téléphérique de l'Aiguille du Midi) z Chamonix (1035 m n.p.m.). Normalny bilet z Chamonix (w obie strony) kosztuje (dane z 28 czerwiec 2015) €57,00, a cała droga zajmuje około 20 minut.   Pierwsza stacja kolejki zwana Plan de l'Aiguille znajduje się na wysokości 2309 m n.p.m. Drugi odcinek kolei wagonik pokonuje bez udziału podpór. Górna stacja znajduje się na wysokości 3802 m n.p.m. Znajduje się tam sklep z pamiątkami, skrzynka pocztowa, kawiarnia oraz toalety. Na iglicę – taras ponad górną stację kolei linowej można wjechać (40 m) windą wewnątrz góry. Dokładnie pod Aiguille du Midi znajduje się wybudowany w 1965 roku tunel łączący Francję z Włochami.