MIÓD

Miody pszczele charakteryzuje duża różnorodność pod względem barwy, aromatu, smaku, konsystencji oraz rodzaju krystalizacji. Wszystkie te cechy miodów zależne są przede wszystkim od ich pochodzenia i surowców z jakich powstały. Miody dzieli się na 3 zasadnicze grupy: nektarowe, spadziowe i nektarowo-spadziowe.    Miody nektarowe NEKTAR - słodka ciecz wydzielana przez nektarniki kwiatów. Stanowi on pokarm energetyczny dla wielu owadów, w tym także dla pszczoły miodnej, która go zbiera, gromadzi i przetwarza na miód. Skład nektaru: woda, cukry, sole mineralne, kwasy organiczne, olejki eteryczne, barwniki, substancje azotowe, niektóre witaminy i enzymy. Miody nektarowe odznaczają się wyraźnym aromatem. Miody jasne są w smaku delikatniejsze, łagodne a miody ciemne (np.: gryczany) bardzo ostre, "drapiące". W grupie miodów nektarowych wyróżnia się miody odmianowe i wielokwiatowe. Miód odmianowy określany jest nazwą rośliny z której pochodzi np.: fasolowy, rzepakowy, lipowy, mniszkowy, itd. Jeżeli pszczelarz odbierze miód zaraz po skończeniu się pożytku z danej rośliny, uzyska miód w dużej mierze jednorodny, o charakterystycznej barwie z zapachem i smakiem nadanym mu przez tę roślinę miododajną. Miody spadziowe  SPADŹ - słodka, lepka ciecz pojawiająca się na igłach drzew iglastych (jodła, świerk i modrzew), liściach drzew liściastych (lipa, dąb i leszczyna). Spadź produkują drobne owady (mszyce, czerwce i miodówki). Swym kłująco-ssącym aparatem gębowym nakłuwają liście i młode pędy, z których wysysają sok. Sok roślinny zawiera stosunkowo dużo cukrów, lecz znikomą ilość substancji azotowych. Nie mogąc przyswoić nadmiaru cukrów, wydalają je w odchodach. Wydaliny spływają w postaci kropli i pokrywają one liście i gałązki. Skład chemiczny spadzi zależy od rośliny spadziodajnej, pory roku oraz gatunku mszyc, które ją produkuje. W skład spadzi wchodzą: cukry proste, dwucukry, trójcukry, związki azotowe, aminokwasy, pierwiastki, garbniki, żywice i inne substancje, które nadają miodom spadziowym specyficzny smak, lekki aromat i właściwości lecznicze. Miody ze spadzi drzew iglastych zawierają substancje lecznicze stosowane w schorzeniach dróg oddechowych. Wykryto w nich również grzybnie mające właściwości bakteriostatyczne. Pszczoły bardzo chętnie przerabiają spadź na miód, chociaż nie jest ona odpowiednim pokarmem dla nich. Zawiera stosunkowo dużo substancji niestrawnych oraz trudno strawnych dla pszczół. Większość miodów spadziowych ma zabarwienie ciemne często z zabarwieniem szarawym (po skrystalizowaniu szaro-zielonkawe). Miody nektarowo-spadziowe Powstają z nektaru kwiatowego i ze spadzi. Równoczesny zbiór przez pszczoły tych dwóch rodzajów surowca następuje wtedy, gdy okres spadziowania drzew i krzewów zbiega się z obfitym nektarowaniem roślin. Miody te odznaczają się przyjemnym smakiem i aromatem. Dodatek spadzi decyduje często o łagodniejszym smaku, dzięki mniejszej zawartości kwasów organicznych. Łączy w sobie smak i właściwości miodów nektarowych ze zwiększoną aktywnością antybiotyczną miodów spadziowych.