Goryczka kropkowana

Goryczka kropkowana (Gentiana punctata L.) – gatunek rośliny należący do rodziny goryczkowatych. Występuje w Alpach, Sudetach, Karpatach oraz w górach Półwyspu Bałkańskiego. W Polsce jest pospolita w Tatrach i na Babiej Górze. Bylina. Kwitnie od lipca do sierpnia, kwiaty zapylane są przez trzmiele. Rośnie na górskich murawach, trawiastych zboczach i piargach, zawsze jednak na podłożu o odczynie kwaśnym, lub przynajmniej niezasadowym (granit, piaskowiec). W Tatrach podchodzi do wysokości 2500 m n.p.m., główny obszar jej występowania to piętro kosówki i piętro halne. Na Babiej Górze dochodzi aż pod kopułę szczytową. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Ass. Calamagrostietum villosae. W Polsce gatunek objęty jest ścisłą ochroną. Ze względu na swoje leczniccze właściwości bywa wykopywana.  Zastosowanie Roślina lecznicza Surowiec zielarski: korzeń goryczki (Radix Gentianae). Zawiera gorycze glikozydowe (m.in. amarogentyna), nietrwały gentiopikrozyd hydrolizujący do glikozy i gencjogeniny, alkaloidy (m. in. gencjanina), pektyny, fitosterole. Działanie: substancje goryczowe wpływają stymulująco na wydzielanie soków trawiennych w żołądku, przez co pobudzają czynności trawienia i pośrednio wydzielanie żółci. Wpływają przez to ogólnie wzmacniająco na organizm. Stosowane w zaburzeniach trawiennych, braku łaknienia, biegunce, zgadze. Roślina ozdobna: czasem uprawiana w przydomowych ogródkach.