Isaak Iljicz Lewitan

Isaak Lewitan, autoportret 1880 Isaak Iljicz Lewitan, ur. w sierpniu 1860 r., zm. w lipcu 1900 r. – malarz-pejzażysta rosyjski pochodzenia żydowskiego. Urodził się w ubogiej, lecz wykształconej rodzinie w sztetl Kibarty niedaleko Kowna. Ojciec jego nauczył się francuskiego i niemieckiego i dzięki temu później przez pewien czas pracował jako tłumacz francuskiej firmy budującej mosty kolejowe. Na początku 1870 jego rodzina przeniosła się do Moskwy. Tam we wrześniu 1873 młody Isaak rozpoczął naukę w Moskiewskiej Szkole Malarstwa, Rzeźby i Architektury, gdzie już od dwóch lat pobierał nauki jego starszy brat Abel. W 1875 zmarła jego matka, a dwa lata później, po ciężkiej chorobie – ojciec, i rodzina straciła źródła utrzymania. Talent Isaaka został jednak dostrzeżony, dzięki czemu otrzymał on stypendium. Pierwszą dostrzeżoną przez prasę wystawę Lewitan miał w 1877. Dwa lata później, w maju 1879, w związku z falą wystąpień antyżydowskich w Rosji, został zmuszony do przeniesienia się do podmoskiewskiego przysiółka Sałtykowka (Салтыковка), ale wkrótce, pod naciskiem opinii publicznej i w uznaniu jego twórczości, pozwolono mu na powrót. W 1880 jego obraz Осенний день. Сокольники ("Jesienny dzień. Sokolniki") został kupiony przez znanego kolekcjonera sztuki i filantropa Pawła Trietiakowa, założyciela Galerii Trietiakowskiej. Wiosną 1884 Lewitan przystąpił do "Towarzystwa Wystaw Objazdowych" (pieriedwiżnicy - Передвижники), pozostając jego członkiem do 1891. 1879 Jesienny dzień. Sokolniki Marzec - 1895 Wiosna. Wielka woda - 1897 Brzozy Jesień. Brzózki Brzozy. Skraj lasu Goldener Herbst