Żółta beloperone

Pachystachys lutea – gatunek krzewu z rodziny akantowatych (Acanthaceae). Pochodzi z zachodniej części Ameryki Południowej[2].     W normalnych warunkach skąpo rozgałęziony, szybko rosnący krzew. W uprawie rośliny zwykle o zwartym pokroju uzyskiwane za pomocą inhibitorów wzrostu lub w wyniku częstego skracania pędów. Roślina o żółto-białych kwiatostanach. Białe kwiaty rurkowate wystają spomiędzy żółtych liści przykwiatowych, które utrzymują się dłużej od krótkotrwałych kwiatów.   Zastosowanie Roślina uprawiana jako ozdobna. Większe grupy roślin dobrze wyglądają na rozległym terenie, bowiem posadzone w ten sposób gatunki są lepiej widoczne i dają ciekawszy efekt. Dotyczy to zarówno drzew i krzewów, jak i kompozycji z roślin zielnych, które mogą być elementem łączącym ogród z naturalnym krajobrazem lub stanowić centralny punkt założenia, decydujący o stylu całości. Gatunek ten uprawiany jest także na kwiaty cięte i jako roślina doniczkowa. Uprawa Wymagania Gatunek uprawiany na stanowiskach jasnych do półcienistych, wilgotnych i ciepłych (w warunkach środkowoeuropejskich najlepiej w pomieszczeniu oszklonym). Należy zapewnić wystarczająco miejsca, a temperaturę podłoża co najmniej 18 °C. Gleba przepuszczalna, kwaśna. Pielęgnacja Wymaga obfitego podlewania i utrzymywania równomiernej wilgotności. Podłoże należy nawozić od wiosny do jesieni co 2 tygodnie, a w czasie zimy raz na miesiąc nawozem dla roślin doniczkowych. Przesadzać można rośliny po przekwitnieniu. Młode rośliny należy przycinać dla silniejszego ich rozgałęzienia. Rozmnażanie Za pomocą sadzonek wierzchołkowych pobieranych z młodych, niekwitnących roślin (na sadzonce powinny znaleźć się 3 pary liści). Młode sadzonki powinny ukorzeniać się okryte folią w stałej temperaturze 22 – 24 °C.