Wyraki

Wyrakowate, wyraki, tarsjusze (Tarsiidae) – rodzina drapieżnych ssaków naczelnych, tradycyjnie zaliczanych – ze względu na zewnętrzne podobieństwo, zwłaszcza do galagowatych – do małpiatek (Prosimiae lub Prosimii), choć są bliżej spokrewnione z małpami i obecnie klasyfikowane w kladzie wyższych naczelnych (Haplorrhini). Stanowią jedyną wśród ssaków naczelnych rodzinę o wyłącznie drapieżnym trybie życia.. Ciało długości od 15 do 18 cm. Oczy bardzo duże, skierowane do przodu – nieproporcjonalne do głowy. Szyja krótka i bardzo zwrotna, umożliwia obrót głowy o blisko 180°. Kończyny tylne dłuższe. Posiadają długi ogon. Sierść krótka, gęsta, barwy brązowej. Wydłużone kości stępu pozwalają wyrakom wykonywać bardzo precyzyjne skoki. Przeciętna skoczność 1,5 m, a maksymalna do 6 m. Charakterystyczny dla wyraków jest brak ośrodków węchowych w mózgu. Wyraki żyją na Sumatrze i Celebes (w Indonezji) oraz na Filipinach. Prowadzą nocny, nadrzewny tryb życia. Są przede wszystkim owadożerne - chwytają owady, skacząc na nie. Ale nie gardzą też ptakami, wężami, jaszczurkami i nietoperzami. Znane od eocenu Europy. Najlepiej poznany gatunek to wyrak upiór (Tarsius spectrum). Gatunki Rodzina wyrakowatych obejmuje jeden rodzaj Tarsius z gatunkami: Tarsius bancanus – wyrak sundajski Tarsius dentatus Tarsius lariang Tarsius pelengensis Tarsius pumilus Tarsius sangirensis Tarsius syrichta Tarsius tarsier – wyrak upiór