Fiodor Dostojewski

Bez ognia, bez treści, bez idei, bez polotu wszystko stanie się tylko rutyną i szablonem Fiodor Dostojewski

Tulipany

Projekt domu

Szczęśliwi

Bratki

Palenie papierosów

Palenie wywołuje w komórkach nabłonka wczesne objawy nowotworu Uszkodzenia DNA związane z paleniem można wykryć za pomocą wymazów z jamy ustnej. Brytyjskie studium pokazało, że palenie uruchamia ogólny program nowotworowy, obecny także w nowotworach, które zazwyczaj nie są związane z uzależnieniem od nikotyny. Zespół prof. Martina Widschwendtera z Uniwersyteckiego College'u Londyńskiego przyglądał się zmianom epigenetycznym, regulującym włączanie i wyłączanie genów. Bywają one związane z rozwojem nowotworu i wynikają z wystawienia na oddziaływanie czynników środowiskowych, np. dymu papierosowego. Brytyjczycy porównują DNA do hardware'u, a epigenom do oprogramowania (software'u). Palenie wprowadza błędy do oprogramowania, przez co kod genetyczny jest trudny bądź niemożliwy do odczytania. Połączenie tego zjawiska i mutacji sprawia, że komórki nie są w stanie rozwinąć się do w pełni zróżnicowanej wersji. Rosną w niekontrolowany sposób i rozprzestrzeniają do innych narządów. Naukowcy zastanawiali się, czy prawidłowe komórki z wnętrza policzka mogą demonstrować zmiany epigenetyczne związane z nowotworami płuc oraz innymi nowotworami nabłonkowymi. Komórki nabłonkowe jamy ustnej łatwo pozyskać, a u palaczy są one bezpośrednio wystawione na oddziaływanie dymu. Dzięki współpracy z zespołem prof. Diany Kuh udało się zbadać próbki "policzkowe" pozyskane od 790 kobiet urodzonych w 1946 r. Analizowano też 152 dopasowane próbki krwi z Medical Research Council National Survey of Health and Development. Wśród danych, jakimi dysponowali Brytyjczycy, znajdowały się informacje nt. historii palenia i statusu palenia w momencie pobrania próbek. Okazało się, że w porównaniu do dopasowanych próbek krwi, w komórkach nabłonka palaczek występował 40-krotny wzrost liczby nieprawidłowych miejsc metylacji. Oznacza to, że komórki z wymazów są lepszym wskaźnikiem zmian DNA. W dalszym etapie badań naukowcy zajęli się programem epigenetycznym wyzwalanym paleniem. Badano ponad 5 tys. próbek tkanek, w tym tkankę prawidłową, tkankę przednowotworową oraz tkankę 15 rodzajów nowotworów nabłonkowych. W ten sposób Brytyjczycy chcieli sprawdzić, czy uda im się odróżnić tkankę prawidłową od nowotworowej. Okazało się, że program, pierwotnie zidentyfikowany w prawidłowych komórkach nabłonka jamy ustnej palaczek, pozwala różnicować tkanki nowotworowe i zdrowe z niemal 100% wrażliwością i 100% specyficznością, w dodatku bez względu na narząd, w którym guz się utworzył. Autorzy publikacji z pisma JAMA Oncology stwierdzili także, że nieobecność lub występowanie tego programu pozwala przewidzieć los przedinwazyjnych zmian nowotworowych. Przy pierwszym scenariuszu prawdopodobne jest, że nastąpi rozwój do w pełni inwazyjnego nowotworu. W drugim możliwe jest cofnięcie i zanik zmian przednowotworowych. Wyniki tego studium torują drogę innym badaniom, w ramach których łatwo dostępne komórki można by wykorzystać jako "zastępnik" epigenetycznych zmian związanych z ryzykiem rozwoju nowotworów w niedostępnych miejscach. To bardzo ekscytujące odkrycie z perspektywy kobiecych nowotworów, takich jak rak piersi czy trzonu macicy, gdzie przewidywanie ryzyka stanowi ogromne wyzwanie - podkreśla Widschwendter. Badanie pokazuje, jak można wykryć objawy rozwijającego się nowotworu, wykorzystując dostępne komórki z jamy ustnej - dodaje Athena Lamnisos. Szczególnie ważne jest to, że [pewne] zmiany epigenetyczne są widoczne zarówno w nowotworach związanych, jak i niezwiązanych z paleniem, co wskazuje na uniwersalny program nowotworowy. Uzyskane wyniki przybliżają nas do zrozumienia samych początków nowotworzenia. W przyszłości dzięki nim możemy wypracować testy do oceny ryzyka zachorowania oraz diagnostyczne - uważa Andrew Teschendorff. Akademicy zauważyli, że zmiany epigenetyczne dot. konkretnych genów znikają u kobiet, które rzuciły nałóg 10 lat przed pobraniem próbek.  Autor: Anna Błońska

Małgorzata Pieńkowska

Małgorzata Pieńkowska (ur. 19 maja 1965 we Wrocławiu) – polska aktorka filmowa i teatralna. Absolwentka IV Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Skłodowskiej-Curie w Olsztynie. Do szkoły teatralnej dostała się za pierwszym razem. Opiekunem jej roku był Jan Englert. PWST w Warszawie ukończyła w 1988 roku. Jej występ w dyplomowym przedstawieniu „Czyste Szaleństwo” został nagrodzony na IV Ogólnopolskim Przeglądzie Spektakli Dyplomowanych Szkół Teatralnych w Łodzi. Za debiut w teatrze telewizji, w sztuce pt „Księżyc świeci nieszczęśliwym”, w reżyserii Jana Englerta otrzymała nagrodę TVP. W latach 1988- 1995 związana z Teatrem Polskim w Warszawie. Od 1996 r. aktorka Teatru Ateneum im. Stefana Jaracza w Warszawie. Gościnnie występowała na deskach Teatru Scena Prezentacje.   W swoim dorobku artystycznym ma kilkadziesiąt ról teatralnych. Współpracowała z zespołem Formacja Nieżywych Schabuff. W 1988 wykonała refren "Chciałabym chciała", w piosence "Klub wesołego szampana". Na swoim koncie ma występy w kilku słuchowiskach Teatru Polskiego Radia. Od kilku lat bierze udział w Tenisowych Turniejach Aktorów i Artystów, w których odnosi sukcesy.   . Nagrody 1988 – nagroda za rolę w przedstawieniu "Czyste szaleństwo" na VI Ogólnopolskim Przeglądzie Spektakli Dyplomowych Szkół Teatralnych w Łodzi. 1988 – nagroda TVP za debiut w teatrze telewizji, w sztuce "Księżyc świeci nieszczęśliwym" w reżyserii Jana Englerta.   W filmie i w serialu 1986 – Maskarada – aktorka grająca w "Maskaradzie" 1987 – Trzy kroki od miłości – Grażyna, garderobiana 1988 – Królewskie sny – Katarzyna, służąca Sonki 1990 – Jan Kiliński – Marianna Kilińska 1994 – Jest jak jest – Teresa, żona Darka 1997 – Klan – doktor Ligocka, lekarka w "El-Medzie" 2000 – Twarze i maski – Anna Wirowska 2005 – Boża podszewka, część druga – nauczycielka w gimnazjum 2006 – Pensjonat pod Różą – Aldona 2000 – 2012, od 2014 – M jak miłość – Maria Rogowska   W Teatrze Telewizji 1988 – Księżyc świeci nieszczęśliwym – Josie 1989 – Chłodna jesień – Tunia 1989 – Kwartet – Regina 1990 – Drugie życie – Swietłana 1990 – Obrona Ksantypy – Sofrone 1990 – Pani King 1991 – Bananowy interes – Maggie Cutwell 1992 – Lekarz miłości – Marta Powielska 1992 – Moralność Pani Dulskiej – Hanka 1992 – W małym domku – Maria 1993 – Lato – Lili* 1993 – Pan Geldhab – Flora 1993 – Tessa – Kate 1993 – W kółko to samo – Dziewczyna 1994 – Aszantka – Władka 1994 – Lekarz mimo woli – Jagusia 1994 – Po tamtej stronie – Pelagia 1994 – Testament Szekspira- Zuzanna Szekspir 1995 – Mutanci – Liza 1996 – Komedia sytuacyjna- Doris Summerskill 1996 – Podporucznik Kiże – Awdotia 1996 – Szczęśliwy książę – hafciarka 1997 – Księga raju – Matka* 1997 – Legenda o świętym Wojciechu- Wiarołomna Kobieta 1998 – Naparstek Pana Boga -Matka 1998 – Yes Panie McLuhan – Wanda 2000 – Błahostka- Stella   Na deskach Teatru Polskiego 1988 – Zemsta – Klara 1989 – Oni – Rosika Pragnier 1990 – Najwyborniejsza opowieść o Kupcu weneckim – Jessica 1991 – Dom kobiet – Ewa Łasztówna 1991 – Szkoła obmowy – Magdusia 1992 – Peepshow – Lady O 1992 – Zaczarowana królewna 1993 – Powrót Odysa – Melanto 1993 – Szczęśliwe wydarzenie – Żona 1994 – Stracone zachody miłości – Księżniczka 1995 – Zwodnica – Izabela   Na deskach Teatru Scena Prezentacje 1998 – Była kobietą mojego życia – Frankie 2005 – Kuchnia i uzależnienia – Martine   Na deskach Teatru Ateneum 1996 – Sen wujaszka – Nastazja Pietrowna Ziabłowa 1997 – Korowód – Młoda mężatka 1997 – Szalony dzień, czyli wesele Figara – Franusia 1998 – Wujaszek Wania – Helena Andriejewna 1999 – Moralność Pani Dulskiej – Juliasiewiczowa 2006 – Pokojówki – Pani 2007 – Kolaboracja – Lotta Zweig   Na deskach Teatru Praga 2010 - Exit 8 - Tancerka 2011 - Exit 8 - Tancerka   Polski dubbing 1991-1998 – Niegrzeczni panowie (Men Behaving Badly) – Dorothy 1992-1999 – Niegrzeczni panowie (Men Behaving Badly) – Dorothy 1994 – Prowincjonalne życie (Country Life) – Sully

Pieczone ziemniaki

OGRÓDEK

.

Tulipany żółte

Powitanie i rozłąka

Już do niej czas! Więc noga w strzemię! Poleciał koń mój lotem strzał. Wieczorny wiatr kołysał ziemię, Zawisła noc na szczytach skał; Już wypiętrzony w błękit siny, Stał olbrzym - dąb w spowiciu mgły I patrzył czarno spod gęstwiny Tysiącem oczu pomrok zły. Miesiąc wyjrzawszy zza pagórka Przyświecał tęskno w wonnych mgłach, Wiatr, szeleszczący w lekkie piórka, Nawiewał w uszy dziwny strach; Noc wyłoniła swe bojaźnie, Przy drodze mej czyhają, tkwią - Lecz dobrze mi, wesoło, raźnie I w żyłach ogień płynie z krwią! Przy tobiem był. Z twych ócz lazuru Wszechzapomnienia piłem zdrój; I wszystko w nas było do wtóru, I każdem tchnieniem byłem Twój. Wiosennej jutrzni pierwsze groty Różowe padły Ci na twarz. Od wymarzonej w snach pieszczoty Przecudowniejszy uścisk nasz! Lecz oto słońce już nas płoszy, Uciekać mi potrzeba w dal: W uścisku twym tyle rokoszy! W spojrzeniu twoim jaki żal! Nie żegnaj mnie tym wzrokiem szklanym, Odchodzącemu uśmiech daj. Co to za szczęście być kochanym! I kochać, Boże, co za raj! .

Wanda Golakowska

Wanda Golakowska, właśc. Barbara Golakowska (ur. 19 maja 1901 w Kamiennej, zm. 8 stycznia 1975 w Warszawie) – polska artystka plastyczka specjalizująca się w ceramice artystycznej. Naczynie ceramiczne z pokrywką i talerz ceramiczny, szkliwa redukcyjne manganowe; XX w. Studiowała w Warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem profesorów Wojciecha Jastrzębowskiego i Karola Tichego. Dyplom pedagogiczny otrzymała w 1925 roku, dyplom architekta wnętrz (specjalność: ceramika) i absolutorium z malarstwa w roku 1936. Od 1933 roku pracowała w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, w pracowni prof. Karola Tichego. Pracę w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie kontynuowała po II wojnie światowej jako adiunkt, a od 1951 roku docent. Tworzyła przede wszystkim ceramikę artystyczną, wykorzystując szkliwa redukcyjne, nad którymi prowadziła także prace naukowo-badawcze. Została pochowana na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. Kielich ceramiczny, szkliwo redukcyjne; przed II wojną światową. Naczynie ceramiczne z pokrywką, szkliwo redukcyjne; przed II wojną światową.  Wystawy, nagrody, odznaczenia, zbiory dzieł 1928 Wystawa grupy artystów "Rzut", Warszawa, Zachęta 1930 Salon listopadowy, Warszawa, Instytut Propagandy Sztuki 1933 Wystawa Międzynarodowej Federacji Business and Professional Women, Amsterdam, Stedelijk Museum 1934 Międzynarodowa wystawa plastyczek, Warszawa, Instytut Propagandy Sztuki 1935 Wystawa sztuki polskiej, Berlin, Hamburg i inne miasta Niemiec 1936 Wystawa Spółdzielni "Ład", Warszawa, Instytut Propagandy Sztuki 1936 Międzynarodowa wystawa sztuki, Helsinki 1937 Wystawa wnętrz, Warszawa, Instytut Propagandy Sztuki 1937 Międzynarodowa wystawa „Sztuka i technika", Paryż — Grand Prix dla sekcji polskiej 1938 Międzynarodowa wystawa rzemiosł, Berlin – brązowy medal 1952 I Ogólnopolska wystawa architektury wnętrz i sztuki dekoracyjnej, Warszawa, Zachęta 1952 Wystawa ceramiki szkół plastycznych w ramach Zlotu Młodych Przodowników Budowniczych Polski Ludowej, Warszawa 1952 Wystawa polskiej ceramiki artystycznej pierwszej połowy XX w., Wrocław, Muzeum Śląskie 1953 Wystawa technik ceramicznych, Toruń, Muzeum Okręgowe 1954 I Ogólnopolska wystawa ceramiki i szkła artystycznego, Wrocław, Muzeum Śląskie — I nagroda wspólnie z F. Strynkiewiczem 1956 Międzynarodowa wystawa rzeźby współczesnej, Paryż 1956 Wyróżnienie za pracę zawodową i społeczną przez rektorat ASP w Warszawie i Radę ZZ Pracowników Kultury i Sztuki 1956 Złoty Krzyż Zasługi 1956/57 Wystawa XXX-lecia Ładu, Warszawa, Zachęta 1957 II Ogólnopolska wystawa architektury wnętrz, Warszawa, Zachęta — II nagroda 1957 Międzynarodowa wystawa sztuki dekoracyjnej XI Triennale, Mediolan — wyróżnienie honorowe 1958 Międzynarodowa wystawa sztuki dekoracyjnej, Londyn, Sztokholm 1958/59 Wystawa współczesnej sztuki polskiej, Kair, Pałac El Monasterly, Aleksandria, Muzeum Sztuk Pięknych; Damaszek Muzeum; Bagdad Galeria Instytutu Sztuk Pięknych w Bagdadzie 1959 Międzynarodowa wystawa ceramiki, Waszyngton 1960 Wystawa grupy „Powiśle", Warszawa, Zachęta 1960 Międzynarodowa wystawa sztuki unikatowej, Stuttgart 1960 Międzynarodowa wystawa sztuki kobiet, Budapeszt, Mucsarnok 1960 Międzynarodowa wystawa sztuki dekoracyjnej XII Triennale, Mediolan 1962 Międzynarodowa wystawa współczesnej ceramiki artystycznej, Praga 1963 Wystawa sztuki użytkowej z cyklu "Polskie dzieło plastyczne w XV-lecie PRL", Warszawa, Zachęta – nagroda II stopnia w dziale ceramiki 1964 Wystawa ogólnopolska tkaniny, ceramiki i szkła, Warszawa, Zachęta 1964/65 Wystawa polskiej sztuki użytkowej, Bukareszt, Pałac Prasy, Praga, Galeria Uluv, Brno, Belgrad Izlożebni Paviljon 1965 XXIII Konkurs Międzynarodowy Ceramiki Artystycznej, Faenza – wyróżnienie 1965 10. Międzynarodowa wystawa sztuki ceramicznej, Waszyngton, The Kiln Club of Washington 1965 Wystawa międzynarodowa "Szkliwa w ceramice współczesnej", Genewa, Muzeum Ariane 1966/67 Międzynarodowa wystawa ceramiki, Kanada 1967 Wystawa 40 lat "Ładu", Warszawa, Zachęta 1967 Wystawa "Warszawa i Włosi w Warszawie", Rzym, Palazzo delle Esposizioni 1968 Nagroda Ministra Kultury i Sztuki za pracę artystyczną i dydaktyczno-wychowawczą 1977 "Wanda Golakowska, 1901-1975, ceramika", Warszawa, Zachęta Dzieła Wandy Golakowskiej znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Muzeum Okręgowego w Toruniu, Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie i w kolekcjach prywatnych. Naczynie ceramiczne, szkliwo redukcyjne żelazowe (celadon); po II wojnie światowej. Naczynie ceramiczne, szkliwo redukcyjne miedziowe; po II wojnie światowej. Naczynie ceramiczne i talerz ceramiczny, szkliwa redukcyjne manganowe, po II wojnie światowej. Trzy naczynia ceramiczne, szkliwa redukcyjne miedziowe, po II wojnie światowej. Naszyjniki ceramiczne, szkliwa redukcyjne, po II wojnie światowej.

Tulipany

Życie

Oława

Oława  – miasto we wschodniej części województwa dolnośląskiego. Miasto leży nad rzekami Oławą, potocznie zwaną Oławką i Odrą, 27 km na południowy wschód od Wrocławia. Oława jest częścią aglomeracji wrocławskiej. Według danych z 2013 roku liczyła 32 240 mieszkańców.     Oława, Urząd Miasta Plac Zamkowy Zabytki Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są: miasto kościół par. pw. Matki Bożej Pocieszenia, pl. Maksymiliana Kolbe, z k. XIII w., XV w., 1587 r., 1881 r.   kościół ewangelicki, obecnie Kościół rzym.-kat. par. pw. św. Piotra i Pawła, pl. Zamkowy, z l. 1833-35 – XIX w., 1928 r.   kościół cmentarny, obecnie pomocniczy pw. św. Rocha, ul. św. Rocha, z l. 1602-04, przebudowany w 1706 r.   cmentarz żydowski, ul. Cicha, z poł. XIX w. Zamek Sobieskich – Pałac Luizy, z drugiej poł. XVII w., obecnie siedziba władz miasta   mury miejskie, z XIV/XV w. zespół koszarowy huzarów, ul. 3 Maja, z końca XIX w. zespół koszarowy, ul. Młyńska, z pierwszej ćw. XIX w., k. XIX w.: lazaret, maneż, stajnie, koszary, ob. dom mieszkalny ratusz, z 1585 r., poł. XVII w., 1823 r. – XIX w. budynek dworca kolejowego i wiata peronowa, z 1840 r., 1870 r.