Maria Szabłowska

Maria Anna Szabłowska-Szabel (ur. 26 września 1946 w Warszawie) – polska dziennikarka radiowa i telewizyjna. Ukończyła w 1970 studia z zakresu arabistyki na Uniwersytecie Warszawskim. W 1971 została absolwentką studium dziennikarskiego na UW. Pierwszy raz na antenie Polskiego Radia pojawiła się w Rozgłośni Harcerskiej, wystąpiła tam jako gość i opowiadała o wybranym przez siebie kierunku studiów. Od 1970 zawodowo związana z Polskim Radiem. Współpracowała ze Studiem Rytm i Popołudniem z młodością, w 1973 otrzymała etat w redakcji Muzyki i aktualności, później związana z redakcją muzyczną Programu I. Prowadziła wiele popularnych audycji muzycznych, tj. Magazyn Muzyczny Rytm oraz Muzyka Nocą, później zaś Muzyczna Jedynka i Leniwa Niedziela. W Telewizji Polskiej zadebiutowała pod koniec lat 70. Była prezenterką młodzieżowej Siódemki i następnie wakacyjnego Studia Lato emitowanego w pierwszym programie TVP. W późniejszych latach prowadziła program Stare, nowe i najnowsze oraz poranny program Kawa czy herbata? (razem z Jackiem Żakowskim). W duecie z Krzysztofem Szewczykiem prowadziła program Dozwolone od lat czterdziestu, który został potem przemianowany na Wideoteka dorosłego człowieka. Maria Szabłowska jest autorką książek Elvis – amerykański sen i Cały ten big beat. W 2001 ukazała się redagowana przez nią płyta pt. Mężczyźni mojego radia. W 2011, za wybitne zasługi dla Polskiego Radia, została odznaczona przez prezydenta Bronisława Komorowskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2005 otrzymała Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.