Jadwiga Smosarska (ur. 23 września 1898 w Warszawie, zm. 1 listopada 1971 tamże) – polska aktorka teatralna i filmowa.
Zadebiutowała w 1919 na deskach Teatru Dramatycznego w Warszawie rolą Lilii w Ciotce Karola T. Brandona. Do początku II wojny światowej grała w teatrach stołecznych. Debiutem filmowym był obraz Aleksandra Hertza Dla szczęścia 1919 według dramatu Stanisława Przybyszewskiego.
Absolwentka warszawskiej szkoły dramatycznej, którą ukończyła z wyróżnieniem w 1920.
Choć zagrała w 26 polskich filmach, to częściej występowała na
deskach teatralnych, grając łącznie w 40 różnych sztukach. Kino
przyniosło jej jednak tak wielką popularność, że przez wiele osób
(zarówno publiczność, jak i krytyków) była uważana za największą gwiazdę
polskiego przedwojennego kina, wygrywając w wielu plebiscytach
popularności.
W 1932 roku po roli w "Księżnej Łowickiej"
zainteresowali się nią ludzie z Ameryki. Jadwiga odrzuciła jednak
intratny kontrakt w jednej z czołowych hollywoodzkich wytwórni, ponieważ
nie chciała się zgodzić na to by na dłużej wyjechać z Polski.
W 1935 roku poślubiła inżyniera Zygmunta Protassewicza. Małżeństwo zamieszkało w willi u zbiegu ulic Naruszewicza i Pilickiej na Mokotowie zaprojektowanej zgodnie ze wskazówkami Smosarskiej.
Od listopada 1939 przebywała w USA, gdzie zajęła się pracą społeczną wśród Polonii. Po wojnie wielokrotnie odwiedzała Polskę, by ostatecznie powrócić z mężem do kraju na stałe w 1970.
Została pochowana w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
Filmografia
- 1919 – Dla szczęścia
- 1920 – Bohaterstwo polskiego skauta
- 1921 – Cud nad Wisłą
- 1922 – Tajemnica przystanku tramwajowego
- 1922 – Strzał
- 1922 – Kizia
- 1923 – Niewolnica miłości
- 1924 – O czym się nie mówi
- 1927 – Uśmiech losu
- 1927 – Ziemia obiecana
- 1928 – Tajemnica starego rodu
- 1933 – Prokurator Alicja Horn
- 1934 – Czy Lucyna to dziewczyna?
- 1936 – Barbara Radziwiłłówna
- 1937 – Ułan Księcia Józefa
- 1939 – Życie na opak (film nieukończony)
|
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz