Maroko, Królestwo Marokańskie – państwo położone w północno-zachodniej Afryce nad Oceanem Atlantyckim i Morzem Śródziemnym. Graniczy z Algierią (na wschodzie), Saharą Zachodnią (na południu) i hiszpańskimi eksklawami w Afryce: Ceutą i Melillą (na północy). Należy do państw Maghrebu.
Stolica kraju Rabat.
|
Rabat |
|
Hotel Balima sur l'avenue Mohamed V |
|
Ulica w pobliżu Bab ar-Rwah w Rabacie |
|
Brama cytadeli - Kasba al-Udaja |
|
Mauzoleum Muhammada V |
|
Parlament |
|
Agadir |
|
Al-Husajma |
|
Bani Mallal |
|
Casablanca |
|
Sidi Abd ar-Rahman - marabut Casablanki |
|
Park Isesco (Murdoch) |
|
Tanger – Aleja Muhammada VI |
Maroko leży w zachodniej części Atlasu. Przez środek kraju przebiega pasmo Atlasu Wysokiego (najwyższy szczyt: Dżabal Tubkal, 4167 m n.p.m.),
równolegle do niego ciągnie się Atlas Średni (Dżabal Bu Nasr, 3340 m n.p.m.) na północy i Antyatlas (Imkut, 2531 m n.p.m.) na południe. Wzdłuż wybrzeża Morza Śródziemnego wznoszą się góry Ar-Rif
(Dżabal Tidighin, 2456 m n.p.m.). Na północ od Atlasu Średniego rozciąga się Meseta Marokańska (200–1500 m n.p.m.). W południowej i południowo-wschodniej części kamieniste i piaszczyste pustynie Sahary. Nad Oceanem Atlantyckim i w dolnym biegu Wadi Muluja
niewielkie niziny aluwialne (Gharb, Dakkala, Sus). Klimat podzwrotnikowy, na wybrzeżach morskich, w głębi kraju suchy i skrajnie suchy (odmiana górska). Średnia temperatura w styczniu +10 do +12 °C, w lipcu
+35 do +44 °C (czasem nawet do +54 °C). Roczna suma opadów w Atlasie
Średnim do 1000 mm, na południowej i południowo-wschodniej poniżej
200 mm. W górach Atlasu zimą występują opady śniegu. Na wybrzeżu atlantyckim częste mgły (wpływ chłodnego Prądu Kanaryjskiego).
Doliny rzeczne i niższe partie stoków wykorzystywane są do uprawy
cytrusów, oliwek i winnej latorośli. Na wiosnę między kwietniem a
czerwcem powiewa gorący, porywisty, pustynny wiatr niosący pył i piasek,
który zwiększa temperaturę i obniża wilgotność. Posiada kilka
regionalnych nazw: chamsin, sirocco, chergui. Rzeki w północnej i zachodniej części (głównie Wadi Umm ar-Rabija, Wadi Muluja),
o zmiennych stanach wód, są wyzyskiwane do nawadniania i do celów
energetycznych. Na południu i wschodzie jedynie nieliczne rzeki okresowe
(najdłuższa Wadi Dara),
|
Rzeka Dara w Akdaz |
|
Dolina rzeki Dara |
które płyną wąwozami po czym giną w piaskach Sahary. Tworzone są
również zbiorniki retencyjne. Na przeważającymi terenie panują stepy i półpustynie, a na północy zarośla makii (wrzosiec drzewiasty, drzewo świętojańskie, pistacja kleista), a w oazach palmy daktylowe. W górach częściowo zachowane lasy (8% powierzchni kraju), głównie cedry, dąb korkowy, endemiczne drzewo żelazne — argania. Do najczęściej spotykanych gatunków fauny można zaliczyć: fenki, dromadery, skorpiony, lisy, mangusty, a na zboczach Atlasu muflony.
|
Krajobraz pustynny w okolicy Warzazatu |
|
Oaza na południu Maroka |
Maroko podzielone jest na 16 regionów. Obecny podział administracyjny obowiązuje od 1997 roku.
|
Hotel Iberostar Founty Beach |
|
Oaza Gaberun |
|
Ad-Dachla |
|
Ulica w Al-Ujunie |
|
Fez |
|
Bab Bu Dżelud |
|
Garbarnie w Fezie |
|
Meknes |
|
Royal Palace |
|
Meknes - Brama Bab al-Mansur |
|
Bab El-Khemis |
|
Marrakesz |
|
Meczet Kutubijja w Marrakeszu |
|
Dżamaa al-Fina |
|
Safi, na wzgórzu dawna portugalska rezydencja warowna Keszla lub Burdż ad-Dar |
|
Safi, marokańska stolica ceramiki - w dzielnicy garncarzy |
|
Safi, twierdza portowa Kasr al-Bahr |
|
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz