Dzbanecznik (Nepenthes L.) – rodzaj roślin owadożernych z rodziny dzbanecznikowatych. Występują jako pnące się półkrzewy. Dzbaneczniki występują głównie w Azji Południowo-Wschodniej (Tajlandia, Malezja, Indonezja, Filipiny; szczególnie na terytorium tych ostatnich). Do rodzaju zalicza się ok. 140 gatunków.
Morfologia
- Liście
- Kształtu dzbankowatego z wieczkiem, napełnione płynem trawiennym,
działają jak pułapki, do których wpadają owady. Wielkość dzbanka różni
się w zależności od gatunku rośliny (mogą mieć od kilku do nawet
kilkudziesięciu centymetrów). Dzbanek posiada tzw. kołnierzyk zwany też
obrzeżem, który pokryty jest śliską, zwabiającą owady, substancją.
Zwabiony owad siada na obrzeżu i zaczyna spożywać tę substancję, po czym
wpada do środka pułapki i zanurza się w cieczy trawiennej, z której nie
może się już wydostać. Tam jest powoli rozkładany i jego składniki
odżywcze są wchłaniane przez roślinę (są to głównie azotany,
które są roślinie potrzebne). Dzbanki posiadają dodatkowo klapkę (tzw.
wieczko), która jest tuż nad kołnierzykiem. Dzięki wieczku dostaje się
do dzbanka mniej wody deszczowej, a to zapobiega rozcieńczeniu przez nią
cieczy trawiennej.
Systematyka i gatunki
- Pozycja według APweb (2001...) – aktualizowany system APG II
Należy do rodziny dzbanecznikowatych (Nepenthaceae), rzędu goździkowców (Caryophyllales) w obrębie dwuliściennych właściwych.
- Pozycja w systemie Reveala (1993-1999)
Rodzina zawiera jeden tylko rodzaj – dzbanecznik (Nepenthes L.)
Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist, podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa Rosopsida Batsch, podklasa ukęślowe (Dilleniidae Takht. ex Reveal & Tahkt.), nadrząd Nepenthanae Takht. ex Reveal, rząd dzbanecznikowce (Nepenthales Dumort.), rodzina dzbanecznikowate (Nepenthaceae Dumort.), podrodzina NepenthoideaeK. Koch, plemię Nepentheae(Dumort.) E. Spach, rodzaj dzbanecznik (Nepenthes L.).
- Gatunki
|
Nepenthes campanulata |
|
Nepenthes jacquelineae |
|
Nepenthes sibuyanensis |
|
Nepenthes attenboroughii |
|
Nepenthes ampullaria |
|
Nepenthes bicalcarata |
|
Nepenthes villosa |
|
Nepenthes pervillei |
|
Nepenthes tobaica |
|
Nepenthes aristolochioides |
|
Nepenthes bellii |
|
Nepenthes hamata |
|
Nepenthes inermis |
|
Nepenthes sumatrana |
|
Nepenthes × ventrata |
Uprawa
- Wymagania
Podłoże powinno mieć odczyn kwaśny, optymalnie między 3 a 5. Powinno
składać się z mieszaniny torfu z perlitem i piaskiem w proporcjach
3:1:1. Nie należy stosować podłoży z dodatkiem nawozów. Nie należy
narażać dzbaneczników na silne działanie promieni słonecznych, które
mogłyby popalić liście rośliny. Najlepsze jest światło rozproszone.
Jeśli roślina będzie miała nieodpowiednią ilość światła, dzbanki nie
będą odpowiednio ubarwione, np. będą miały czerwone plamy. Temperatura
nie powinna być niższa niż 18 °C i wyższa niż 38 °C.
- Pielęgnacja
Ziemia powinna być stale wilgotna, ale nie mokra. Nie umieszczamy
rośliny bezpośrednio w wodzie, ani na podstawce z wodą. Najlepszą wodą
do podlewania jest woda destylowana lub z filtra odwróconej osmozy (RO),
ale nadaje się też woda przegotowana. Nie wolno używać żadnych nawozów,
bowiem optymalnym nawozem są składniki odżywcze, które roślina zdobywa
po złapaniu owada. Dzbaneczniki zaliczają się do roślin, które są trudne
w hodowli, ponieważ wymagają wysokiej wilgotności powietrza. Pochodzą z
wilgotnych lasów równikowych, gdzie wilgotność jest zwykle wysoka. Nie
powinna być ona niższa niż 60% i nie wyższa niż 90%. W pomieszczeniach
mamy zwykle wilgotność 40%. Jeśli wilgotność będzie za niska, dzbanki
nie będą się rozwijać i roślina będzie miała tylko liście. Liście
powinny być często zraszane, około 3-4 razy dziennie. Jeśli wilgotność
jest wysoka, można to robić rzadziej. Najlepiej zraszać roślinę wodą destylowaną.
Można też użyć wody deszczowej (jeśli zanieczyszczenie powietrza jest
niskie). Ostatecznie można użyć przegotowanej wody z kranu, jednak musi
ona odstać 3 dni. Liście skropione zbyt twardą wodą pokryją się plamami soli zawartych w wodzie.
|
|
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz