Zima jak róża cieszy widokiem
miło popatrzeć na świat za oknem
ściskając kubek ciepłej herbaty
wychylić spróbuj z przytulnej chaty
kryształki lodu skuwają serce
ono się broni umierać nie chce
silne, rozbija sople co cierniem
zdają się wkłuwać coraz to głębiej
droga daleka między zmysłami
zima jak róża dotykiem rani
obie są piękne lecz niebezpieczne
a tutaj wiosny nie widać jeszcze
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz