wawjol74: Hallstatt

Hallstatt - miejscowość, gmina targowa (Gemeinde) w Austrii na obszarze kraju związkowego Górna Austria, w powiecie Gmunden nad Jez. Halsztackim, w Alpach Salzburskich.
Miasteczko jest najważniejszym ośrodkiem regionu Salzkammergut, wpisanego na listę światowego dziedzictwa UNESCO pod nazwą "krajobraz kulturowy Hallstatt-Dachstein Salzkammergut". Szczególną atrakcją jest karner znajdujący się w miejscowym kościele, gdzie można obejrzeć kolekcję czaszek podpisanych nazwiskiem i profesją zmarłego.

W 1846 r. Johann Georg Ramsauer odkrył w pobliżu miasta cmentarzysko birytualne z epoki żelaza. W latach 1846-1863 prowadził on tu badania wraz z innym archeologiem Isidorem Engelem. Stanonowisko dało nazwę archeologicznej kulturze hallsztackiej.
Miastu i jego zabytkom poświęcony jest album "Hallstatt" austriackiej grupy Allerseelen, wykonującej muzykę z pogranicza folku i industrialu.

Stanowisko archeologiczne

Cmentarzysko datowane jest na początek epoki żelaza tj. roku 800 p.n.e. (HaC). Wyróżniamy dwie fazy jego użytkowania:

starszą - datowaną na lata 800-600 p.n.e, której charakterystyczną cechą jest występowanie w grobach tzw. długich mieczy.
młodszą - datowaną na lata 600/500-450 p.n.e., której charakterystyczną cechą jest występowanie tzw. sztyletów antenowych.

Na cmentarzysku przeważały płaskie pochówki szkieletowe nad ciałopalnymi w stosunku 55% do 45%. Cechą charakterystyczną jest występowanie grobów z wannami glinianymi. Wyróżnia się ciałopalne pochówki wojowników (ok.26%) wyposażonych w broń. Rozmieszczenie grobów nie było przypadkowe: groby arystokracji (z bronią) otaczały groby niższych warstw społecznych (bez broni) co w sposób symboliczny ukazuję rolę jaką pełnili za życia. Kolejną charakterystyczną cechą jest występowanie naczyń brązowych, które wspólnie wraz z długimi mieczami i sztyletami antenowymi były wyznacznikiem prestiżu. W skład inwentarza grobowego wchodziła prócz broni i naczyń brązowych także biżuteria i części stroju w postaci paciorków, bransolet, szpil i zapinek.

Starożytna kopalnia soli

W pobliżu miejscowości znajduje się najbardziej znana kopalnia soli położona na złożach solonośnych ciągnących się wzdłuż północnej krawędzi Alp. Kopalnia powstała w późnej epoce brązu składała się z trzech części:

północnej o powierzchni 30 tys. m² położonej na wysokości 925-1070 m n.p.m. i składającej się z 12 zespołów znalezisk. Najgłębsze wyrobisko 215 metrów poniżej powierzchni
zachodniej o powierzchni 72 tys. m² i składającej się z 20 zespołów znalezisk. Najgłębsze wyrobisko 330 metrów poniżej powierzchni. Łączna długość chodników w tej części to ok. 1400 metrów.
wschodniej o powierzchni 54 tys. m² położonej na wysokości 885-985 m n.p.m. i składającej się 25 zespołów zabytkowych. Łączna długość chodników w tej części to ok. 1600 metrów. Najgłębsze miejsce położone było 200 metrów pod powierzchnią. Eksploatowane tutaj złoża zawierały 70-84% czystej soli.

W wyrobisku Kilb-Werk w roku 1734 znaleziono zakonserwowane w soli zwłoki prehistorycznego górnika.

Chińska replika

2 czerwca 2012 r. w miejscowości Huizhou w prowincji Guangdong w Chinach miała miejsce inauguracja kopii austriackiego miasta. Budowa, która trwała rok i kosztowała 940 mln. dolarów, wywołała skandal wśród Austriaków, których nikt nie pytał o zdanie w kwestii skopiowania ich miasta.