Zakręciło się listowie - SIERGIEJ JESIENIN

Zakręciło się listowie złote W wodzie stawu poróżowiałej, Jakby zwiewne motyle z trzepotem Ku dalekiej gwieździe leciały. Oczarował mnie dzisiaj ten wieczór, Drogi sercu mieniący się rozdół. Urwis wietrzyk do połowy pleców Sukienczynę na brzózce rozdął. I w duszy, i w dolinie tchnie chłodem, Modry zmierzch jak stadko owieczek. Za umilkłym za furtką ogrodem To zadzwoni, to zamrze dzwoneczek. Jeszczem nigdy się nie wsłuchiwał Tak uważnie w rozumne ciało, Dobrze by tak, jak witkami iwa, W wód różowość zanurzyć się cało. Dobrze by tak, wzdychając do sterty, Pożuć siano mordą księżyca... Moja cicha radości, gdzieś ty Kochać wszystko, nic nie chcąc od życia?